CVA & Tours
Blijf op de hoogte en volg Rianna
04 Februari 2015 | Australië, Hobart
CVA & Great Ocean Road and Wilson's Prom
Vorige week was een hele andere werkweek als de week ervoor. Deze week moesten we heel weinig fysiek werk doen en meer zaden verzamelen en onkruid wieden. De eerste twee dagen hebben we aan de Noord west kant van de Grampians gewerkt op het land van Gill. Hij had een groot stuk grond dat aan de grampians vast lag en daar gingen wij zaden verzamelen. Deze zaden werden dan gedroogd, ingezaaid en de zaailingen worden dan op een ander stuk land teruggeplaatst. Deze week was ook veel meer sightseeing. Dus toen we om een uur of 3 klaar waren hebben we nog een rondje gereden op zijn land en toen zagen we opeens een Echidna lopen. Ik was uit de auto voordat je boen kon roepen want ik had hem tegelijkertijd gezien als Gill. Maar ik moest op de anderen wachten en tegen de tijd dat zij zich uit de auto gesleept hadden, had hij zich al ingegraven (groot gelijk, zou ik ook doen, al die enge grote mensen). Maar niet getreurd, Gill ging hem voor ons uitgraven. Dat duurde ongeveer 10 minuten want hij was als een gek aan het graven om bij ons weg te komen, je zag die grote grijppoten allemaal zand omhoog gooien. Uiteindelijk wassie eruit en toen heeft hij hem even omgedraaid. Net zoals egels rollen ze zich op, dus we hebben alleen veel stekels gezien en wat poten. Ik wilde geen handen op de foto dus nu heb ik alleen een foto van de rug; heel spectaculair :-(. We zijn die dag ook nog langs twee watervallen gereden. De volgende dag waren we weer bij Gill maar nu was het heel mooi weer dus we zijn op tijd gestopt met werken en zijn de Grampians ingereden. Caity (onze begeleider) vond het heel leuk om haar thuis te laten zien want zij woonde in Halls Gap, midden in de Grampians. We zijn naar drie lookouts gereden; the balconies, Reid's Lookout en de laatste ben ik vergeten. Maar wat waren die 'bergen' mooi, de week daarvoor was alles zo plat als een pannenkoek, dus al die bergen en dalen, met watervallen en rivieren vonden wij allemaal erg mooi. We zijn daarna doorgereden naar Halls Gap, waar we een heerlijk ijsje gegeten hebben; een zelfgemaakt hoorntje met 1 bolletje witte chocolade en aardbeien en 1 bolletje hokey pokey (ja echt) met honingraat. Terwijl we zaten te eten hoorde ik Caity opeens mijn naam roepen en toen ik mij omdraaide zag ik op de grond een sulphur crested kaketoe zitten die daar aan bedelen was. Ik heb heel snel mijn camera gehaald en heb heeeeel veeeeel foto's gemaakt, zelfs met de telefoon ging het goed omdat ie zo dichtbij was. Hij vond het geluid van mijn camera interessant dus daar kwammie met een scheefgedraaid hoofd op af gelopen; made my day. Terug naar Hamilton zag ik een kangaroe aan de rand van de weg staan dus ik riep pas op kangaroe! En terwijl ik dat riep, keek ie naar de auto en spring er zo voor! Dus Caity keihard remmen en vlak voordat wij hem zouden raken gleed hij uit en verdween zo tussen de twee voorste wielen en schoof er via het voorste en achterste wiel weer uit. Je verzint het niet! Waarschijnlijk heeft ie een aantal schaafwonden maar hij was nog heel. Ik denk dat wij allemaal in de auto ongeveer 10 jaar ouder zijn geworden. Ik was enorm blij dat het goed was afgelopen want we hadden die morgen al twee lijken van de weg afgesleept (je pakt ze bij de staart, als ze te vergaan zijn lukt dat niet en dan moet je ze helaas laten liggen). De dag erna hebben we Schotse distels gewied aan de rand van de weg met 35 graden. Zelfs met dubbele handschoenen kwamen die suckers erdoor heen; GEENLEUKWERK! We zijn om half 1 genokt en hebben terug bij het huis tenten opgezet omdat de rest van de groep de week erna zou gaan kamperen in de Grampians. De laatste dag hebben we zaden gesorteerd, klinkt suf, maar met een leuk muziekje is het best heel aangenaam. Wij zijn om 4 vertrokken met de bus en de trein en waren om 9 uur weer in Melbourne
AUSTRALIAN OPEN DAY;
Na veel gezeik hadden we de week daarvoor kaartjes gekocht voor de AusOpen. Welk kaartje zullen we doen; avondsessie of overdag; Rod Laver of Margaret Court of toch Groundspasses? Maar toen de kaartjes voor de grote arena's tussen de 200 en 400 dollar bleken te zijn en dan zat je achteraan (dat krijg je ervan als je nauwelijks internet hebt; je bent overal te laat voor), zijn we voor de groundpass gegaan. En we hebben ons uitstekend vermaakt. Het was heerlijk weer; 29 graden en het was gewoon heel leuk. We zijn eerst naar een aantal trainingen geweest van o.a. Serena Williams, Sharapova en Nadal en omdat het trainingen zijn kun je gewoon aan het hek gaan staan en dan ben je heel dichtbij. We mochten gratis de Hisense Arena in en daar hebben we een wedstrijd gezien tussen Raonic (8) en Benjamin Becker, een dames wedstrijd (verschrikkelijk), en de wedstrijd tussen Steve Johnson en Nishikori (5). Vooral de eerste wedstrijd was erg leuk. Ik heb tussendoor eten gehaald en ben nog even naar buiten gelopen om naar Ferrer en Hewitt te kijken die aan het trainen waren. Ik was te laat voor Djokovic, maar te zien aan de grote groep mensen die er vandaan kwam was er toch geen plaats. We waren er om 10 uur en we zijn om 9 uur 's avonds weer weggegaan. Voordat we gingen hebben we nog even naar een groot scherm gekeken in de Heineken biertuin (biertje 10 dollar).
Great Ocean Road Tour
In één woord VET. We hadden een leuke gids, die allemaal, soms totaal niet relevante, leuke verhalen vertelde. Onze eerste stop was Bells Beach. Er stond hee, veel wind en dus waren er hele hoge golven en allemaal surfers. Daarna zijn we doorgereden via Lorne op de Great Ocean Road en zijn we een aantal keren gestopt voor het uitzicht. We zijn voor de lunch doorgereden naar Cape Otway waar de geluncht hebben met uitzicht op de Cape Otway lighthouse. Lunch was bbq worstjes en salade. Daarna zijn we de vuurtoren opgegaan. Ik vond het DOODENG! Er stond een kleine windkracht en boven op die toren voelde het als windkracht 11! Ik was bang dat de wind me weg zou blazen dus ben ik aan één kant gebleven :-), wel zo veilig. Daarna zijn we Otway national park ingegaan op zoek naar de koala's, en die hebben we gevonden hoor. Zo veel! Eentje zat er op een paar meter in de boom te eten dus daar hebben we hele goede foto's van kunnen nemen. Hij vond het maar raar; 30 mensen die hem allemaal aan het bekijken waren, maar ging onverstoord door met eten, af en toe werd dat onderbroken door een verbaasde blik naar beneden maar dat was dat. Daarna zijn we het regenwoud ingegaan; een van de laatst overgebleven stukjes in Australië nadat het loskwam van het supercontinent. Toen weer door richting de 12 apostles. We zijn eerst naar Loch Arch en Devil's Arch gegaan, waar we naar het strand zijn gelopen. De Apostles stonden voor zonsondergang op de planning. We zijn doorgereden naar Port Campbell waar we die nacht sliepen en toen weer teruggereden waar we een matige zonsondergang gezien hebben, de fucker verdween achter een wolk, maar we hadden wel mooi licht en de Apostles waren indrukwekkend. De volgende dag zijn we teruggegaan naar de 12 apostles om de Gibson's steps te lopen naar het strand om twee apostelen van dichtbij te bekijken en om naar London Bridge te gaan. Twee apostelen in de zee waar het water een gat door had gemaakt waardoor het op een brug leek. Één van de bruggen dus vast zat aan het land was 20 jaar eerder ingestort vandaar ook de naam London Bridge.
Dat was onze laatste stop op de Great Ocean road, daarna gingen we door naar Warnambool om even te relaxen bij het strand en om te lunch te kopen. We zijn om te lunchen doorgereden naar een krater van een oude vulkaan, die twee meren had en een natuurpark was. Op de picknickplek waren heel veel emoes. Eentje met drie jongen en twee andere volwassenen maar die werden door de vader van de kuikens weggejaagd. Ik heb weer gejaagd op een foto van de drie baby emoes en dat is gelukt. Ook zaten er nog een aantal koala's in de bomen. Toen we aan het eten waren riep iemand opeens kijk uit. Toen Janneke en ik ons omdraaide zagen we op 30 centimeter afstand een groot emoehoofd. Papa stond op het punt om over onze schouder een hapje mee te pikken. Janneke en ik deden meteen wat ons geleerd was; de grote boze emoe nadoen. Oftewel met je hand een emoehoofd maken en die richting de andere emoe bewegen. En zoals elke keer met George werkte het nu ook weer. We zijn onderweg nog ergens gestopt voor een plaspauze en daar waren allemaal Rosella's (rood met paarse papegaaien) en king parrots (groen en de mannetjes hebben een koraalroze hoofd). Ze werden regelmatig gevoerd dus ze hebben even mooi voor ons gepauzeerd. We zijn daarna naar de Grampians gelopen en hebben een bergje beklommen; Picaninny. Daarna zijn we doorgereden naar Halls Gap weer voor een plaspauze (gelukkig hadden wij dit dorpje al gezien en er heerlijk ijs gegeten anders waren we een beetje teleurgesteld geweest dat we er maar zo kort bleven). Een aantal kangaroes gingen weer heel mooi poseren en ik heb een baby kangaroe (dit woord schijnt niet te kloppen, hij wil er kanarie van maken); een Joey, heel mooi op de foto kunnen zetten. Daarna zijn we voor een zonsondergang naar Reid's lookout gereden. Pas om half 9 kwamen we aan bij onze lodge. Ik wilde eigenlijk kamperen maar ben blij dat ik het niet gedaan heb want die volgende morgen waren de blaadjes bevroren (heerlijk zo'n poolwind). We hebben gebarbecued voor Australia day en waren pas om 11 uur klaar met eten. De volgende dag zijn we naar Mackenzie Falls gelopen; een van de bekendste watervallen in Victoria. Daarna hadden we nog tijd voor 1 wandeling; een grote dit keer van 2,5 uur, van steen naar steen hoppen maar het was wel leuk om te doen. Een groot gedeelte van de groep ging verder naar Adelaide dus die hebben we afgezet op de bus in Horsham en wij zijn via Ballarat (een heel mooi stadje gebouwd tijdens de goudperiode van 1850 tot 1890) terug naar Melbourne gereden. Om half negen waren we terug bij het hostel. We zijn gezellig uit eten geweest in een hip Thais restaurant met DJ, en daarna gaan slapen.
Wilson's Prom
Ik moest weer vroeg mijn bed uit omdat ik om 7 uur opgehaald zou worden voor de volgende tour naar Wilson's Prom. Een natuurgebied dat het meeste zuidelijk ligt in Victoria en dus ook van Australië (Tasmanië niet meegeteld). Het was ongeveer 3,5 uur rijden maar het was de moeite waard. We hebben twee wandeling gedaan; 1 lastige van 2,5 uur. Deze was steil, door het woud en kwam uit op de top van de berg. Het uitzicht op de oceaan en de stranden was echt fantastisch. Helemaal bovenop de berg, op een steen, hebben we ook geluncht. Daarna was het weer naar beneden. Ik wil heek graag nog een echidna op de foto zetten maar ik had geen geluk helaas. Mensen uit mijn groep hebben wel een slang van een meter langs het pad gezien. Ik niet, maar dat zegt niet persé veel, hij kan er best gezeten hebben. De tweede wandeling ging naar de uiterste punt en dan terug naar Squeeky beach; een strand van kwarts, prachtig wit en het piept. De tweede wandeling was ook heel mooi, andere vegetatie dus dit keer was ik aan het speuren naar een wombat; maar helaas. We hebben het hele strand afgelopen, en het piepte inderdaad. Het weer was prachtig dus ik heb hele mooie foto's kunnen nemen. We zijn om half 6 weer gaan rijden met een korte pitstop bij de MacDo, en we waren om 9 uur terug. Volgende dag was vliegtijd naar Tasmanie, dus inpakken maar en slapen.
Vorige week was een hele andere werkweek als de week ervoor. Deze week moesten we heel weinig fysiek werk doen en meer zaden verzamelen en onkruid wieden. De eerste twee dagen hebben we aan de Noord west kant van de Grampians gewerkt op het land van Gill. Hij had een groot stuk grond dat aan de grampians vast lag en daar gingen wij zaden verzamelen. Deze zaden werden dan gedroogd, ingezaaid en de zaailingen worden dan op een ander stuk land teruggeplaatst. Deze week was ook veel meer sightseeing. Dus toen we om een uur of 3 klaar waren hebben we nog een rondje gereden op zijn land en toen zagen we opeens een Echidna lopen. Ik was uit de auto voordat je boen kon roepen want ik had hem tegelijkertijd gezien als Gill. Maar ik moest op de anderen wachten en tegen de tijd dat zij zich uit de auto gesleept hadden, had hij zich al ingegraven (groot gelijk, zou ik ook doen, al die enge grote mensen). Maar niet getreurd, Gill ging hem voor ons uitgraven. Dat duurde ongeveer 10 minuten want hij was als een gek aan het graven om bij ons weg te komen, je zag die grote grijppoten allemaal zand omhoog gooien. Uiteindelijk wassie eruit en toen heeft hij hem even omgedraaid. Net zoals egels rollen ze zich op, dus we hebben alleen veel stekels gezien en wat poten. Ik wilde geen handen op de foto dus nu heb ik alleen een foto van de rug; heel spectaculair :-(. We zijn die dag ook nog langs twee watervallen gereden. De volgende dag waren we weer bij Gill maar nu was het heel mooi weer dus we zijn op tijd gestopt met werken en zijn de Grampians ingereden. Caity (onze begeleider) vond het heel leuk om haar thuis te laten zien want zij woonde in Halls Gap, midden in de Grampians. We zijn naar drie lookouts gereden; the balconies, Reid's Lookout en de laatste ben ik vergeten. Maar wat waren die 'bergen' mooi, de week daarvoor was alles zo plat als een pannenkoek, dus al die bergen en dalen, met watervallen en rivieren vonden wij allemaal erg mooi. We zijn daarna doorgereden naar Halls Gap, waar we een heerlijk ijsje gegeten hebben; een zelfgemaakt hoorntje met 1 bolletje witte chocolade en aardbeien en 1 bolletje hokey pokey (ja echt) met honingraat. Terwijl we zaten te eten hoorde ik Caity opeens mijn naam roepen en toen ik mij omdraaide zag ik op de grond een sulphur crested kaketoe zitten die daar aan bedelen was. Ik heb heel snel mijn camera gehaald en heb heeeeel veeeeel foto's gemaakt, zelfs met de telefoon ging het goed omdat ie zo dichtbij was. Hij vond het geluid van mijn camera interessant dus daar kwammie met een scheefgedraaid hoofd op af gelopen; made my day. Terug naar Hamilton zag ik een kangaroe aan de rand van de weg staan dus ik riep pas op kangaroe! En terwijl ik dat riep, keek ie naar de auto en spring er zo voor! Dus Caity keihard remmen en vlak voordat wij hem zouden raken gleed hij uit en verdween zo tussen de twee voorste wielen en schoof er via het voorste en achterste wiel weer uit. Je verzint het niet! Waarschijnlijk heeft ie een aantal schaafwonden maar hij was nog heel. Ik denk dat wij allemaal in de auto ongeveer 10 jaar ouder zijn geworden. Ik was enorm blij dat het goed was afgelopen want we hadden die morgen al twee lijken van de weg afgesleept (je pakt ze bij de staart, als ze te vergaan zijn lukt dat niet en dan moet je ze helaas laten liggen). De dag erna hebben we Schotse distels gewied aan de rand van de weg met 35 graden. Zelfs met dubbele handschoenen kwamen die suckers erdoor heen; GEENLEUKWERK! We zijn om half 1 genokt en hebben terug bij het huis tenten opgezet omdat de rest van de groep de week erna zou gaan kamperen in de Grampians. De laatste dag hebben we zaden gesorteerd, klinkt suf, maar met een leuk muziekje is het best heel aangenaam. Wij zijn om 4 vertrokken met de bus en de trein en waren om 9 uur weer in Melbourne
AUSTRALIAN OPEN DAY;
Na veel gezeik hadden we de week daarvoor kaartjes gekocht voor de AusOpen. Welk kaartje zullen we doen; avondsessie of overdag; Rod Laver of Margaret Court of toch Groundspasses? Maar toen de kaartjes voor de grote arena's tussen de 200 en 400 dollar bleken te zijn en dan zat je achteraan (dat krijg je ervan als je nauwelijks internet hebt; je bent overal te laat voor), zijn we voor de groundpass gegaan. En we hebben ons uitstekend vermaakt. Het was heerlijk weer; 29 graden en het was gewoon heel leuk. We zijn eerst naar een aantal trainingen geweest van o.a. Serena Williams, Sharapova en Nadal en omdat het trainingen zijn kun je gewoon aan het hek gaan staan en dan ben je heel dichtbij. We mochten gratis de Hisense Arena in en daar hebben we een wedstrijd gezien tussen Raonic (8) en Benjamin Becker, een dames wedstrijd (verschrikkelijk), en de wedstrijd tussen Steve Johnson en Nishikori (5). Vooral de eerste wedstrijd was erg leuk. Ik heb tussendoor eten gehaald en ben nog even naar buiten gelopen om naar Ferrer en Hewitt te kijken die aan het trainen waren. Ik was te laat voor Djokovic, maar te zien aan de grote groep mensen die er vandaan kwam was er toch geen plaats. We waren er om 10 uur en we zijn om 9 uur 's avonds weer weggegaan. Voordat we gingen hebben we nog even naar een groot scherm gekeken in de Heineken biertuin (biertje 10 dollar).
Great Ocean Road Tour
In één woord VET. We hadden een leuke gids, die allemaal, soms totaal niet relevante, leuke verhalen vertelde. Onze eerste stop was Bells Beach. Er stond hee, veel wind en dus waren er hele hoge golven en allemaal surfers. Daarna zijn we doorgereden via Lorne op de Great Ocean Road en zijn we een aantal keren gestopt voor het uitzicht. We zijn voor de lunch doorgereden naar Cape Otway waar de geluncht hebben met uitzicht op de Cape Otway lighthouse. Lunch was bbq worstjes en salade. Daarna zijn we de vuurtoren opgegaan. Ik vond het DOODENG! Er stond een kleine windkracht en boven op die toren voelde het als windkracht 11! Ik was bang dat de wind me weg zou blazen dus ben ik aan één kant gebleven :-), wel zo veilig. Daarna zijn we Otway national park ingegaan op zoek naar de koala's, en die hebben we gevonden hoor. Zo veel! Eentje zat er op een paar meter in de boom te eten dus daar hebben we hele goede foto's van kunnen nemen. Hij vond het maar raar; 30 mensen die hem allemaal aan het bekijken waren, maar ging onverstoord door met eten, af en toe werd dat onderbroken door een verbaasde blik naar beneden maar dat was dat. Daarna zijn we het regenwoud ingegaan; een van de laatst overgebleven stukjes in Australië nadat het loskwam van het supercontinent. Toen weer door richting de 12 apostles. We zijn eerst naar Loch Arch en Devil's Arch gegaan, waar we naar het strand zijn gelopen. De Apostles stonden voor zonsondergang op de planning. We zijn doorgereden naar Port Campbell waar we die nacht sliepen en toen weer teruggereden waar we een matige zonsondergang gezien hebben, de fucker verdween achter een wolk, maar we hadden wel mooi licht en de Apostles waren indrukwekkend. De volgende dag zijn we teruggegaan naar de 12 apostles om de Gibson's steps te lopen naar het strand om twee apostelen van dichtbij te bekijken en om naar London Bridge te gaan. Twee apostelen in de zee waar het water een gat door had gemaakt waardoor het op een brug leek. Één van de bruggen dus vast zat aan het land was 20 jaar eerder ingestort vandaar ook de naam London Bridge.
Dat was onze laatste stop op de Great Ocean road, daarna gingen we door naar Warnambool om even te relaxen bij het strand en om te lunch te kopen. We zijn om te lunchen doorgereden naar een krater van een oude vulkaan, die twee meren had en een natuurpark was. Op de picknickplek waren heel veel emoes. Eentje met drie jongen en twee andere volwassenen maar die werden door de vader van de kuikens weggejaagd. Ik heb weer gejaagd op een foto van de drie baby emoes en dat is gelukt. Ook zaten er nog een aantal koala's in de bomen. Toen we aan het eten waren riep iemand opeens kijk uit. Toen Janneke en ik ons omdraaide zagen we op 30 centimeter afstand een groot emoehoofd. Papa stond op het punt om over onze schouder een hapje mee te pikken. Janneke en ik deden meteen wat ons geleerd was; de grote boze emoe nadoen. Oftewel met je hand een emoehoofd maken en die richting de andere emoe bewegen. En zoals elke keer met George werkte het nu ook weer. We zijn onderweg nog ergens gestopt voor een plaspauze en daar waren allemaal Rosella's (rood met paarse papegaaien) en king parrots (groen en de mannetjes hebben een koraalroze hoofd). Ze werden regelmatig gevoerd dus ze hebben even mooi voor ons gepauzeerd. We zijn daarna naar de Grampians gelopen en hebben een bergje beklommen; Picaninny. Daarna zijn we doorgereden naar Halls Gap weer voor een plaspauze (gelukkig hadden wij dit dorpje al gezien en er heerlijk ijs gegeten anders waren we een beetje teleurgesteld geweest dat we er maar zo kort bleven). Een aantal kangaroes gingen weer heel mooi poseren en ik heb een baby kangaroe (dit woord schijnt niet te kloppen, hij wil er kanarie van maken); een Joey, heel mooi op de foto kunnen zetten. Daarna zijn we voor een zonsondergang naar Reid's lookout gereden. Pas om half 9 kwamen we aan bij onze lodge. Ik wilde eigenlijk kamperen maar ben blij dat ik het niet gedaan heb want die volgende morgen waren de blaadjes bevroren (heerlijk zo'n poolwind). We hebben gebarbecued voor Australia day en waren pas om 11 uur klaar met eten. De volgende dag zijn we naar Mackenzie Falls gelopen; een van de bekendste watervallen in Victoria. Daarna hadden we nog tijd voor 1 wandeling; een grote dit keer van 2,5 uur, van steen naar steen hoppen maar het was wel leuk om te doen. Een groot gedeelte van de groep ging verder naar Adelaide dus die hebben we afgezet op de bus in Horsham en wij zijn via Ballarat (een heel mooi stadje gebouwd tijdens de goudperiode van 1850 tot 1890) terug naar Melbourne gereden. Om half negen waren we terug bij het hostel. We zijn gezellig uit eten geweest in een hip Thais restaurant met DJ, en daarna gaan slapen.
Wilson's Prom
Ik moest weer vroeg mijn bed uit omdat ik om 7 uur opgehaald zou worden voor de volgende tour naar Wilson's Prom. Een natuurgebied dat het meeste zuidelijk ligt in Victoria en dus ook van Australië (Tasmanië niet meegeteld). Het was ongeveer 3,5 uur rijden maar het was de moeite waard. We hebben twee wandeling gedaan; 1 lastige van 2,5 uur. Deze was steil, door het woud en kwam uit op de top van de berg. Het uitzicht op de oceaan en de stranden was echt fantastisch. Helemaal bovenop de berg, op een steen, hebben we ook geluncht. Daarna was het weer naar beneden. Ik wil heek graag nog een echidna op de foto zetten maar ik had geen geluk helaas. Mensen uit mijn groep hebben wel een slang van een meter langs het pad gezien. Ik niet, maar dat zegt niet persé veel, hij kan er best gezeten hebben. De tweede wandeling ging naar de uiterste punt en dan terug naar Squeeky beach; een strand van kwarts, prachtig wit en het piept. De tweede wandeling was ook heel mooi, andere vegetatie dus dit keer was ik aan het speuren naar een wombat; maar helaas. We hebben het hele strand afgelopen, en het piepte inderdaad. Het weer was prachtig dus ik heb hele mooie foto's kunnen nemen. We zijn om half 6 weer gaan rijden met een korte pitstop bij de MacDo, en we waren om 9 uur terug. Volgende dag was vliegtijd naar Tasmanie, dus inpakken maar en slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
