Melbourne en leven in een hostel

Ik zit nu aan het einde van mijn eerste week voor CVA en we zitten in the middle of nowhere zonder internet, zonder bereik en ik zaterdag gaan om 12 uur de winkels dicht en op zondag is er helemaal niks open en oja, we zitten op 16 km van het dichtstbijzijnde dorpje Nhill (de H is stil). Morgen gaan we toch proberen om even het dorp in te gaan en de Koreanen willen naar de kerk. Maar goed; eerste week Melbourne. Gek genoeg leek het in eerste instantie helemaal niet alsof je in Australië bent. De stad is eigenlijk redelijk hetzelfde als elke Amerikaanse stad waar ik ooit geweest ben, zelfs sommige parken hebben alleen maar Europese begroeiing (dat vinden de opossums heel fijn; al was mijn eerste possum een dode possum, uit de boom gelazerd, minder leuk). Het weer was in ieder geval lekker, ik had de dag ervoor net 42 graden gemist. Als de wind van de poolcirkel afkomt is het koud(er) en als ie van het binnenland afkomt, is het een woestijnwind en dus veel warmer. Ik heb eigenlijk vooral veel leuke dingen gedaan; naar musea geweest, in de beroemde steegjes gelopen met een iced chai, de streetart bewonderd (ik was wat teleurgesteld na Londen maar ik heb wel 5 space invaders gezien), naar de Victoria Market geweest maar dan de nightmarket met heel veel eten uit alle culturen, ik ben gegaan voor de soft shell crabburger, die wordt gepaneerd en dan in zijn geheel gefrituurd. Daarna lekker op de grond gezeten en geluisterd naar de muziek. We zijn naar een rooftopbar gegaan en we hebben gehangen in het park en in het hostel met wijn (Aldi rocks!! Gewone wijn voor nog geen 3 dollar), bier en cider. Vooral perencider is een favoriet. De eerste keer dat ik in een bottleshop wat ging halen heb ik 2,50 betaald voor een perencider en 4,50 voor een zak chips, toch knap. Ik ben twee keer naar de botanische tuin geweest, die ik erg mooi vond. Ook heb ik een uitje gemaakt naar St. Kilda's, al snapte ik de hype rond dat strand niet zo, maar goed ik ben verwend met Bali en Lombok. Ik heb daar wel een baby blue pinguïn gezien op nog geen twee meter afstand. Dit zijn de kleinste pinguïns in de wereld, ze worden niet meer dan 30 cm lang, en de pinguïns die daar zitten is een splinterkolonie van degene in Philip Island. Later in de week toen ik 's avonds door St. Kilda reed snapte ik de hype trouwens beter, hele leuke tentjes om te eten en uit te gaan. Verder heb ik heel veel leuke mensen ontmoet, andere reizigers maar ook heel veel Australiërs, die echt heel vriendelijk zijn, en heb er dus heel wat contacten bij. Als je ergens gaat lunchen ben je voordat je het weet aan de praat met mensen die je dan uitnodigen voor dingen, heel leuk.

Ik ben ook ziek geweest. Heel erg ziek. Woensdag in Melbourne zou ik op een fietstour gaan vannuit het hostel maar ik werd die morgen (pas op, hier komt het tmi gedeelte dus als je niet wil lezen over uitwerpselen dan moet je nu stoppen), wakker met een zere keel, zeer hoofd en een moeilijke buik. Ik had diaree, maar goed die had ik ook al in Indonesië dankzij al het hete eten waar ik niet tegen kan. Het werd later pas vervelend; er zijn namelijk verschillende soorten diaree, eentje die komt door eten waar je niet goed tegen kan en dan veranderd de samenstelling van je poep en dan heb je degene die je krijgt omdat je iets verkeerd gegeten hebt en dan doet je lichaam zijn uiterste best om alles er zo snel mogelijk uit te krijgen. En dan heb je ook nog de bijverschijnselen. In mijn geval was dat duizeligheid, hoofdpijn, keelpijn en misselijkheid. Toen ik eenmaal de douche ingehobbeld was na meerdere tripjes naar de wc, ben ik uiteindelijk geëindigd op de vloer van de douche omdat ik bang was dat ik flauw zou vallen, daar heb ik een prachtige 15 minuten doorgebracht. Toen ik mijzelf uiteindelijk naar de keuken had gesleept, en daar te horen kreeg dat ik er verschrikkelijk uitzag, ben ik maar weer naar bed gegaan waar ik rillend in slaap ben gevallen. Rond een uur of 1 ging het wel weer, alleen heb ik de hele dag wel bonzende hoofdpijn gehad. Nu voor mijn theorie (vandaar de titel); ik heb natuurlijk nagedacht over wat ik nou verkeerd heb kunnen eten, maar ik had zelf gekookt en kon wel redelijk inschatten dat de dingen die ik had goed waren. Verder had ik voor de lunch wel dingen gehaald maar die waren allemaal warm. Maar nu werkt het zo in een hostel, in ieder geval deze. Ten eerste is het klein Duitsland, klaarblijkelijk doet heel 18 jarig Duitsland hier zijn gapyear. Dat is natuurlijk niet erg maar volgens mij hebben de meeste nog nooit van afwassen gehoord. Hun afwassen werkt als volgt; je maakt je vieze borden, bestek, pannen, bekers nat met koud water, je beweegt je hand erover en dan zijn ze schoon. Met wat geluk wordt het één en ander afgedroogd zo niet dan worden de natte spullen teruggezet in de kast. Ik denk dus dat er bacteriën achterblijven op die spullen en dat ik daar van gegeten heb. De rest van de week heb ik dus alles eerst nog een keer afgewassen en afgedroogd met sop en heet water; zoals het hoort!!